“Je moet vooral je mond houden als je je doelen wilt halen”. Dat haal ik tenminste uit dit artikel. Enig speurwerk liet zien dat deze stelling enthousiast gedeeld wordt. Toch bleek al snel dat dit “feit” vooral van 1 bron afkomstig was, een TED talk van Derek Sivers, internet ondernemer. Zijn idee – wel ondersteund door enig onderzoek – is dat door het uitspreken van wat je wilt bereiken naar anderen toe, je in je hoofd het gevoel creëert dat je doel al is bereikt is. Daardoor verlies je de motivatie om nog aan de slag te gaan, je sust als het ware jezelf in slaap. Je zou je doel dus vooral voor je moeten houden en er “gewoon” mee aan de slag moeten gaan. Logisch?

Was het maar zo eenvoudig. Veel onderzoek wijst juist op precies het tegengestelde effect: delen wat je wilt bereiken met anderen zet je in beweging. Je neemt je eigen voornemens veel serieuzer wanneer anderen er van op de hoogte zijn. Sterker, in het wetenschappelijk doortimmerde boek “De maakbaarheid van het geluk” (aanrader!) stelt Sonja Lyubomirsky dat juist het delen van je voornemen een doel na te streven met anderen je kans op succes enorm vergroot. Het delen van doelen stelt anderen in staat jou te helpen je aan je eigen beloftes te houden en je eventueel te bemoedigen tijdens de aanvechtingen. Ze kijken als het ware over je schouder mee. Je wilt hen niet teleurstellen. Het idee alleen al dat je een slappeling zou zijn …dáárom ga je aan de slag.

De suggestie van Derek is dat je niets moet delen maar gewoon de eerste stap zetten. Lekker makkelijk, juist die eerste stap is de moeilijkste van de hele reis, blijkt steeds weer. De praktijk van alledag is weerbarstiger. Je kunt prima jezelf dwingen om 1 vervelende klus op te pakken (tip: zet een kookwekker). De praktijk is al die andere klusjes die eerst nog wel kunnen. Ik ben er van overtuigd dat Sonja het bij het juiste eind heeft en dus het tegenovergestelde plaatsvindt. Juist het delen van je voornemen maakt dat jezelf gemakkelijker kunt motiveren die eerste stap te zetten.

In gesprekken met klanten en door de literatuur op dit onderwerp te bestuderen krijg ik steeds meer het inzicht dat het om het volgende gaat: het ligt er helemaal aan met wie je je doelen deelt. Wil je afvallen, dan is de kans groot dat je relatief veel mensen met overgewicht om je heen hebt. Deel je je voornemen met hen, dan kan ik me goed voorstellen dat succes lastig is. Je ziet ze regelmatig, ze waren zelf nog niet succesvol, en zijn dus niet bepaald een lichtend voorbeeld. Ook zullen zij je wellicht minder ondersteunen bij jouw plannen. Dat kan heel goed onbewust zijn: stel dat het jou wel lukt en hen dus niet, dan is dat voor de meeste mensen onbewust een signaal dat ze zelf gefaald hebben. Wat jij nodig hebt is mensen die er belang bij hebben dat je succesvol wordt, en je het succes van harte gunnen. Mensen ook die geen blad voor de mond nemen.

Wat een enorme stimulans is, is om elkaar op regelmatige basis te ontmoeten en zo jullie wederzijdse voortgang te bespreken. Elkaar naar succes coachen en stimuleren zou je dat kunnen noemen. Je noemt dit een Mastermind groep, naar het oorspronkelijke idee van Napoleon Hill. Eerder maakte ik deel uit van een Mastermind groep, momenteel zoek ik weer een nieuwe. Dat vergt wat tijd want het is essentieel dat het heel erg klikt met alle groepsleden, wil je er het maximale uithalen.

kies de mensen met wie je je doelen deelt zorgvuldig en je succeskans zal fors stijgen

…je intentie om af te vallen deel je beter met je vriendin die al 20 kilo kwijt is dan met al Facebook vrienden
…je vurige wens om een boek te schrijven begin je liefst te delen met een kleine groep vrienden. Later volgt de wereld
…je zoektocht naar een andere baan deel je eerst met partner en/of vrienden. Die zet je ook meestal niet meteen op de sociale media

Steeds geldt: zal degene of de groep met wie ik dit deel mij hartstochtelijk steunen, of is er de kans juist afgebrand te worden. Dat laatste kan op sociale media voor sommigen een rol spelen. Je weet zelf het best wat bij je past.

Blijft nog staan dat je de doelen zelf het best met zorg kiest – ook een advies uit het genoemde boek trouwens. Je tijd is beperkt en om niet overweldigd te raken werk je het best op enig moment aan slechts 1 groot doel, of maximaal 2-3 kleinere doelen.

richt je steeds op 1 hoofddoel om de vaart er in te houden. Doe regelmatig iets om je doel dichterbij te brengen

Ik raad dan ook meestal aan om je doelen en dromen die je al tijden hebt vooral uit naar vertrouwde anderen toe uit te spreken. Wel nadat je eerst bij jezelf te rade bent gegaan of dat ene doel wel echt is wat je wilt.

…Wil je echt dit ene doel bereiken, of eigenlijk iets anders. Is er dus een onderliggend doel waar je liever naar streeft? Past dit echt bij jou, is dit helemaal jouw ding, of is het uiteindelijk het doel van iemand anders? Zaken als “een mooier/groter huis” of “een betere baan vinden” zijn minder authentiek, en ook dingen die iedereen wel wil. Ze hebben slechts een tijdelijk effect op je geluksniveau, waarna je weer zult terugvallen tot je uitgangsniveaus (zoals Lyubomirsky in haar boek ook schrijft). Dat is toch waar het uiteindelijk om gaat? Misschien is daar ook wel de mismatch in boodschap tussen Derek en Sonja: de mate waarin het gekozen doel echt bij jou past. Ik heb het niet zelf onderzocht, toch ben ik er van overtuigd dat voor echte bij jou passende doelen het delen ervan je net het zetje geeft dat de bal aan het rollen brengt.

Doelen delen of voor jezelf houden. Wat is jouw ervaring? Deel die hieronder!