Er lijkt een trend waarneembaar onder grotere bedrijven in het voor willen zijn van de gevolgen van werkstress. Zie bijvoorbeeld dit artikel uit het Financieel Dagblad van afgelopen november. Dat lijkt mij absoluut toe te juichen, werkstress is een groeiend probleem.
Waar het misloopt is in de manier waarop dit vormgegeven wordt. Want om dat nou via gezondheidsapps te realiseren die door de werkgever verstrekt worden, is een een kwalijke zaak (zoals in het artikel ook al kort aangestipt). “Via sensoren in de telefoon volgt de app…” enzovoorts. Ja, en via dat digitale voetspoor volgt de werkgever natuurlijk ook de gangen van haar medewerkers.
De sociale druk wordt hoog opgebouwd om maar te voldoen aan het door de werkgever bedachte ideale plaatje. Het past dan ook helemaal in de tijdgeest om alles wat er aan jezelf te meten valt soms bijna obsessief bij te houden. De Quantified Self beweging als hippe voorloper verwacht dat door het meten we steeds meer tot een weten zullen komen. Weten hoe ons lichaam werkt, zodat we daar op kunnen anticiperen. Zelfinzicht door zelfmetingen. Punt is, wanneer je maar genoeg meet zul je vanzelf verbanden tegenkomen. Dat die helemaal niet oorzakelijk met elkaar verbonden hoeven te zijn kan elke eerstejaars student statistiek krijgt je vertellen. Met de afname van het aantal ooievaars in ons land nam ook het kindertal netjes af, weet u nog?
Nu nog is het vrijblijvend, leuk en stoer om van de daken te roepen hoeveel kilometer je gerunkeepered hebt. Straks is het vreemd wanneer je niet meedoet in de meetmanie. En zul je er zelfs op afgerekend worden: de eerste korting op de autoverzekering wordt al gegeven wanneer je maar je rijgedrag met de verzekeraar deelt. En dus ook waar je bent, hoe veel en hoe zuinig je rijdt. Ik verwacht dat caloriescoorders, stappentellers en apps waarmee je je consumptie bijhoudt steeds minder vrijblijvend zullen worden in onze controledwang. Zulke ontwikkelingen zijn niet vrijblijvend, want wat als je niet meedoet.
Meer bewegen, gezonder eten, wat dan ook doen om je werkstress aan te pakken werkt vooral wanneer het uit eigen beweging gedaan wordt. Positieve prikkels en iets doen uit eigen overtuiging werken beter dan dwang en negatieve consequenties bij ongewenst gedrag En voor wie is het ongewenst. Wanneer we niet uitkijken hollen we zo richting een maatschappij waarin conformisme goed is en elke afwijking van de norm in de kiem gesmoord wordt. Bukken voor die zeis!
Nog even terugkomend op die digitale gezondheidscoaches: volgens mij werkt het veel beter om je werknemers te belonen die bewust vragen om bijvoorbeeld coaching. Met een coach, met een trainingsprogramma. Niet een eenmalig workshopje waarvan je de inhoud na een week al vergeten bent. Zo’n eenmalige bijeenkomst die vaak een herhaling is van de dooddoeners die ze al veel vaker gehoord hebben zet geen zoden aan de dijk. Wat wel helpt is een goed onderbouwd plan van aanpak dat is toegespitst op het specifieke team. En zeker wanneer je als groot bedrijf je eigen app laat ontwikkelen en je daarin laat ondersteunen, is coaching zelfs financieel al snel voordeliger.
Ik merk overigens dat degenen die zelf actief om coaching vragen vaak de meest gemotiveerde mensen zijn. Zij werken er al hard aan om grip te houden op hun drukke leven en waarderen het enorm wanneer de werkgever hen daarin (onder)steunt. Precies degenen die je in je organisatie wilt hebben toch?
Achtergrond: http://fd.nl/economie-politiek/902641/werkgevers-grijpen-in-tegen-werkstress

Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.