Op de vroege vrijdagochtend meldde ik op Twitter vrolijk dat er naar mijn bescheiden mening heel veel gepraat wordt over Het Nieuwe Werken, Anders Werken, Slimmer Werken of hoe je dat ook maar noemt. En voor de duidelijkheid:er zijn vele zaken aan het veranderen op dit vlak. Economisch, maatschappelijk, bedrijfsmatig. Er is niks mis mee om daar uitgebreid met elkaar over van gedachten te wisselen. En grote congressen over dergelijke onderwerpen te organiseren en/of te bezoeken. Je houdt je tenslotte met het onderwerp bezig, wilt daarover met medestanders in een emotionele discussie.
Ik begeef mijzelf ook graag in het gezelschap van geestverwanten die interesse hebben in dergelijke onderwerpen.
Wat is het punt dan, vraag je je af? Wel, mijn indruk (en ik laat me graag overtuigen van het tegendeel!) is dat het vaak bij praten blijft. “We gaan het helemaal anders doen!” is daarbij een veelgehoorde kreet. We haasten ons van het ene congres naar de andere netwerk borrel. En gaan na afloop naar huis, gesterkt in onze mening dat het roer om moet. En daar blijft het dan bij, want morgen is er weer een drukke dag.
En zo blijven we heerlijk in ons eigen kringetje ronddraaien. Want daar zijn we het zo lekker met elkaar eens, nietwaar?
Richting een oplossing
Dus: minder praten? Nee, dat zeker niet. Wat meer buiten je eigen kringetje praten, zou dat iets zijn? Zullen we het Anders Praten noemen? De afgelopen tijd heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen. Daar ben ik dankbaar voor. Het mijn netwerk enorm vergroot met mensen die anders zijn dan ik: wat een verrijking! Dus ja: denk buiten de box van mensen die je al kent. Ga bij ontmoetingen actief op zoek naar onbekenden. Spreek ze aan. Vraag wie ze zijn. Dat vinden ze echt leuk! Het valt me op hoe vaak we op congressen en bijeenkomsten slechts praten met wie we al kennen. Tegelijk zijn er een hele hoop mensen die wat verloren rondlopen. Echt, ze zijn er: let de volgende keer maar eens op. Ze zijn niet zo bedreven in het leggen van contact. Toch zijn dat vaak de leukste mensen om te spreken. Ze hebben altijd een verhaal, en geen bla-bla. Vind ik leuk, ik houd niet van bla-bla. Hun verhaal leidt vaak ook richting Anders Kijken dan jijzelf gewend bent. Richting een oplossing?
Ter afsluiting: een begin van verandering
Mijn achtergrond is een technische. Vanuit die achtergrond is het heerlijk mensen te laten zien hoe zij hun werkwijze met vaak kleine ingrepen al behoorlijk kunnen verbeteren. Het laaghangend fruit pakken, de 80-20 regel navolgen (en het boek). Dat werk, doen we nog veel te weinig. Voorgestelde aanpassingen zijn soms technisch van aard – toepassing van web diensten, programma’s op je computer. Soms zijn ze ook 100% niet-digitaal – het implementeren van een werkend actie systeem bijvoorbeeld, vooral een mentaal proces.
In ieder geval hou ik van de praktijk, aan de slag gaan. Liefst vandaag nog, niet pas volgende maand, volgend jaar. Bedenkingen zijn er altijd, tegenwerpingen ook. Die lossen we onderweg op.
Wat mij betreft is dat het begin van de oplossing.. eerst de basis in orde (makkelijk), dan over de grote dingen praten (moeilijk).
Eens, oneens? Ik ben reuze nieuwsgierig wat voor JOU echt het verschil maakt. Doe eens gek, en klik niet meteen weg. Laat een reactie achter, dan starten we hier een dialoog

Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.
Ik denk dat je gelijk hebt met het aanspreken van degenen die niet meteen hun hebben en houden (ego) aan de grote klok willen hangen, maar die in de achtergrond ongemakkelijk over zoveel presentatiedrang/-dwang zijn. Er is inderdaad een conflict tussen het inzicht dat veranderingen nodig zijn en de benodigde dadendrang. Er moet gewoon weer de dagelijkse berg werk verzet worden. Wat er nodig is is een open team dat in samenspraak met de minder vocale collega’s de gewenste veranderingen implementeert, het liefst op een manier die het werk aan de dagelijks berg aan werk die toch gewoon afgewerkt moet worden niet stoort. Ieder bedrijf heeft dus eigenlijk zo’n goed-luisterend en implementerend team nodig dat werk verricht dat zoveel mogelijk aansluit op de noodzakelijke wens tot verandering van de medewerkers; m.a.w., constante verandering die niet als positiebedreigend wordt ervaren maar als uitdagend, in de zin van dat een ieder er iets van zijn ideeën in terug ziet, wat dan weer tot meer enthousiasme en betrokkenheid zou leiden.
@A.Sprak: dank voor de aanvullende woorden! Juist, het werk gaat gewoon door, zoals je terecht opmerkt. Zo’n inspiratie team dat achter de schermen veranderingen in gang zet, dat is wel een mooi punt. Om over na te denken….