Vorige week dinsdag begon ik spontaan een experiment om geen nieuws te volgen, tenminste niet actief. Iets wat ik me al eerder voorgenomen had, en er om een een of andere reden niet van kwam. Weer nu.nl checken en zien dat er niets veranderd was ten opzichte van een uur geleden deed het kwartje vallen. Waarom was ik – die toch weet hoe je wijs met je tijd omgaat – nu alweer online?
En dat terwijl ik aan het werk was zoals dat heet.

Soms voel ik me net een spons…
Tot nu toe is het me gelukt. Geen nu.nl, teletekst, krantensite of andere nieuwssite. Wat een rust!

Natuurlijk, je krijgt wat nieuwsflarden mee. Mensen die geëvacueerd moeten worden uit een woestijn, een bekende dichter/schrijver is overleden, hoog oplopende spanningen in het voormalige tsarenrijk. Tegelijk besef ik me des te meer: dit is er altijd, het is hartstikke erg en …ik heb er geen enkele invloed op. Dat laatste is voor mij altijd een reden tot terughoudendheid; energie steken in iets waar je geen invloed op hebt is behoorlijk zinloos. Vroeger voelde ik me altijd een soort verplicht op de hoogte te moeten zijn van het laatste nieuws.

Wanneer de oorlog uitbreekt – daar of hier – hoor je dat snel genoeg.

Al dat fanatiek checken kost tijd en vooral energie. Ik weet niet hoe het jou vergaat, zelf ervaar ik het niet als een tijdsprobleem, wel als een mentale-energie issue. Tientallen malen per dag kijken of ‘er iets gebeurd is’ kost in minuten gemeten misschien een half uur. De impact op de rest van je werk is enorm. Ieder kwartier is er die afleidende prikkel (even kijken), je raakt nooit meer in een flow waarin je reuzenstappen vooruit zet.

Dat checken de hele dag houd je ook af van de verdieping. Vandaar dat ik zo blij ben met De Correspondent, het nieuwe digitale medium dat die verdieping nadrukkelijk opzoekt – en de uitzondering op mijn geen-nieuws regel.
Het blijft lastig want aan alle kanten word je bestookt met nieuws (tot in de fietsenstalling van het NS-station aan toe realiseerde ik me deze week) en entertainment. En bij de koffie automaat verlopen de gesprekken fijner als je bij bent.
Toch verdiep ik me liever in enkele dingen waar ik echt meer van wil weten, in plaats van van alles een beetje op de hoogte te zijn.
Ik merk dat bewust een vol uur nemen voor echte verdieping in onderwerpen die ik interessant vind juist energie geeft. Dubbel winst dus. Bewust verdiepen deed ik al vaker maar dit experiment is een enorme reminder van het belang daarvan.

De wereld is groot en ik ben klein. En da’s juist fijn.

Wat is jouw strategie om niet ten onder te gaan in de informatiestroom?? Vertel je die hieronder?