Zomaar een gedachte die me vanochtend invalt: verandering zit in mijn bloed. Dingen anders doen dan voorheen. Soms is het een verbetering, soms gewoon leuker dan voorheen. Ik heb dat eigenlijk altijd al gehad. Vanuit een studie Epidemiologie ben ik na een korte omzwerving langzamerhand in de IT geraakt als software ontwikkelaar. Een verandering die natuurlijk voelde en waar ik ook nooit spijt van heb gehad. Als software bouwer miste ik wel een achtergrond in de diepste geheimen van de bits en bytes. Alleen dat heeft mijn werk nooit in de weg gezeten (volgens mijn leidinggevenden en die zullen het wel weten).

Een tijdje terug begon het weer te kriebelen: wil ik dit over 5 jaar nog wel? Het antwoord was een overtuigd “nee!”.En nu zit ik weer in hele andere vaarwateren: uit mezelf mijn baan opgezegd vanuit de diepe overtuiging om als (Z)ZP-er de rest van de wereld de praktische kant van Het Nieuwe Werken bij te brengen. Veel te veel zie je dat dat Nieuwe Werken gelijk gesteld wordt met flexwerken. Het is veel meer, zoals ik onlangs ook schreef.

Niet dat ik hier plompverloren in ben gesprongen overigens. Nee, het is een proces van kleine maar zekere stappen dat ik doormaak. Vanuit mijn werk als ontwikkelaar was ik altijd al geïnteresseerd in hoe dingen slimmer en sneller kunnen. Daarnaast boeien de mogelijkheden die de Web2.0 wereld bieden mij al jaren mateloos. Tegelijk merkte ik dat het erg leuk is om anderen hierover te vertellen. Ja, hetis -vooral voor anderen- wel even schrikken dat je als IT-er gewoon goed kunt communiceren met andere mensen en daar zelfs lol in hebt ;-) Anyway, tegenwoordig draai ik mijn hand niet meer om voor groepspresentaties en workshops. Dat was blijkbaar allemaal al latent aanwezig en de laatste jaren pas goed tot ontplooiing gekomen. Mooi toch, verandering?

Wat erg gaaf is om te zien is dat er in deze tijd velen met mij zijn die vanuit een baan de zelfde stap zetten. Volg bijvoorbeeld de ontdekkingsreis die Marjolein doormaakt.

Tegelijk zijn er ontzettend veel mensen om me heen die het weliswaar stoer vinden, alleen zelf nooit zo’n stap durven zetten. En dat intrigeert me: wat houdt hen tegen? Is het de angst dat het Avontuur  zal mislukken? Onvoldoende verdienen om een bestaan op te bouwen? Ja, er kan je allerlei narigheid overkomen. Wil daar nu niet aan denken, maar snap tegelijk dat ik dat ook niet in de hand heb. Je kunt, zeker tegenwoordig, trouwens ontslagen worden gewoon omdat je baas geen werk meer heeft. Dat lijkt me van dezelfde orde als niet voldoende omzet halen als ZP-er. En toch zijn er velen die lijdzaam een dergelijk lot afwachten in plaats van zelf de teugels in handen te nemen.

Je laten leiden door de omstandigheden in plaats van de omstandigheden naar je hand zetten. Zou dat het zijn? In dat geval kan ik alleen maar zeggen: je hebt veel meer in je mars dan je denkt! Kruip uit je slachtofferrol, en grijp de mogelijkheden die zich aandienen. Ze zijn er, leer ze te zien. Zonder veranderingen zal je hoe dan ook het leven blijven leiden dat je altijd geleefd hebt. Ik kan het, dus jij ook!

Wat zijn jouw drijfveren om in beweging te komen of te blijven zitten waar je zit? Ik zie uit naar je reactie hieronder!

PROFESSIONAL OF TEAMLEIDER: heb jij -of heeft je team- het veel te druk en wil je minimaal 1 uur per persoon per dag vrijspelen?
Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.