Hooked ofwel hoe wij niet meer kunnen stoppen met sociale media

hooked on Facebook

Hooked on Facebook?

Je kent vast het bekende verhaal dat de grote bazen van Silicon Valley hun eigen kinderen naar alternatieve scholen sturen en ze verbieden om smartphones en tablets te gebruiken. Ze zouden zomaar hooked ofwel verslaafd raken aan die apparaten. Steve Jobs, al zijn genie ten spijt, was één van die zoals een Amerikaanse krant schreef low tech parent. De iPad kwam er thuis bij de familie Jobs niet in. Dat verhaal is niet nieuw. Wel nieuw is een recent artikel (top tip!) in The Guardian dat een aantal hevig verontruste medewerkers van Google, Facebook en Twitter gesproken heeft. Tijdens hun aanstelling daar konden ze al hun slimme inzichten toepassen om ons hooked te laten raken aan onze apps. Hoe langer we op Facebook en Google’s uitgebreide set van digitale diensten doorbrengen hoe meer reclames ons voorgeschoteld kunnen worden en dus hoe meer winst.

Jij bent niet de klant, je bent het product

Even tussendoor: je weet vast dat wij gebruikers niet als de klanten gezien worden. Nee, dat zijn de bedrijven die betalen om ons die reclames voor te toveren. Iedereen was blij: wij omdat we zomaar allerlei mooie apps in onze schoot geworpen kregen, de bedrijven in Big Tech (met Google, Facebook, Amazon, Apple en Microsoft als absolute top-5) en de rest vanwege de nieuwe manier om ons te bereiken met hun toegespitste reclames . Alleen waren er wat irritante onderzoekers en journalisten die ons feestje probeerden te verpesten met hun uitspraken als dat we een generatie aan het kapot maken waren.  Maar ja, dat zijn maar onderzoekers en journalisten. Totdat ook de makers van al dat moois er gaandeweg achter kwamen hoe extreem gevoelig ons brein is voor afleiding en hoe bizar eenvoudig wij tot klikken konden worden gebracht. Zo schrok de bedenker van de Facebook ‘like’ knop van het enorme enthousiasme waarmee we daar als zombies met z’n allen op gingen klikken.Dat had hij niet zo bedoeld!

Digitale marshmallows

Korte-termijn behoeftebevrediging heet dat in de psychologie; ik zeg onderzoek met kinderen en marshmallows en je weet genoeg. En er blijkt inderdaad een knap staaltje psychologie achter al die technologie te zitten die ons tot willoze schapen maakt. Alleen al de mogelijkheid dat iemand onze Facebook update geliket heeft, dat er nieuwe mail kan zijn, dat er iets gebeurd kan zijn in de wereld doet ons naar onze smartphones grijpen. Niet ’s avonds om 20:00 uur zoals vroeger, nee de hele dag door. Tijdens ons werk zitten we op Facebook en ’s avonds op de bank tijdens het Netflixen checken we onze werkmails nog maar eens. En je collega doet dat ook; de kans dat je om 21:00 antwoord hebt is behoorlijk. Zo blijken we elk moment van licht ongemak, van frustratie, van verveling een instant oplossing te hebben. Voorheen zouden we ‘met een boek in een hoek’ zijn gaan zitten, of -als dat meer je ding was- naar de kroeg zijn gegaan. Nu gaan we naar onze Facebook en Twitter tijdlijn. En weet dat de ontwerpers van die apps precies inzichtelijk hebben hoe ze ons nòg vaker langs kunnen laten komen. We klikken ons de hele dag suf op al dat digitale lekkers en onze concentratie gaat compleet aan barrels.
Juist al die likes geven inzicht in wat ons bezighoudt en waar we ons druk over maken, zodat de volgende keer het aanbod nog beter op onze wensen bubbel aangepast wordt.

Wat doe je er aan?

De vraag is of we de techbedrijven de schuld van ons hooked zijn moeten geven. We spreken tenslotte de bakker ook niet aan op onze taartjesverslaving, zoals een Google medewerker in het Guardian artikel het formuleert. Toch hebben de techbedrijven veel meer de mogelijkheid om door te dringen in ons dagelijkse leven dan die goede oude bakker. En daarmee is ook hun verantwoordelijkheid stukken groter. Helaas nemen ze die tot nu toe niet echt, waardoor het bij onszelf ligt er iets aan te doen. De afgelopen tijd heb ik geëxperimenteerd door daadwerkelijk mijn Facebook account helemaal te verwijderen (ja, dat kan). Inmiddels ben ik daar terug, met weinig enthousiasme. Maar ja, dat kan ook aan mij liggen ;-) En ik las regelmatig perioden in waarin in stop met volgen van het nieuws  -conclusie: je mist niets! Dat helpt al enorm om het hoofd helder te houden. Besef verder dat je niet alles hoeft te lezen dat onder je aandacht komt; wegklikken mag.

Wat jouw aanpak is, hangt helemaal van je situatie en mate van smartphone-, nieuws-, sociale media of e-mailverslaving af. Hoe erg is het en hoe graag wil je daar mee aan de slag. Wel weet ik dat het aankweken van nieuwe gewoontes goed te doen is wanneer je echt wilt. Eenvoudige routines instellen, reminders zetten die voor jou werken, volhouden en vieren van succes(jes) zijn daar onderdeel van. Het kan echt een uitdaging zijn, maar hier mee aan de slag gaan geeft wanneer je het goed aanpakt al heel snel resultaat en voldoening.

Ik ben superbenieuwd: wat ga jij vanaf nu anders doen?

Outliner tools – wat zijn het en wat kun je er mee?

Een outliner tool. Je hebt er wel eens van gehoord, of het zegt je juist helemaal niets. Dit hulpmiddel waarmee je gemakkelijk overzicht houdt in een groot stuk tekst wordt echter veel gebruikt. Hoog tijd voor een introductie en niet-uitputtend overzicht van de meest voorkomende software.

 

ACHTERGROND

Een outliner is te zien als een hulpmiddel om het overzicht over een groot stuk tekst zoals een boek of programmeercode te behouden terwijl je die tekst of code aan het schrijven bent. De tekst wordt hierbij georganiseerd volgens een boomstructuur of hiërarchie waarbij de tekst meestal open en dicht geklapt kan worden. Hierdoor kun je in het geval van een boek hoofdstukken, alinea’s en paragrafen in 1 overzicht onder handbereik hebben, terwijl je op het moment van schrijven slechts de huidige context ziet. Je kunt een outliner gebruiken voor allerlei zaken: een boek, een verzameling ideeën rondom bepaalde onderwerpen, als persoonlijke informatie manager of voor eenvoudig project management.

Gerelateerde software met net een andere insteek zijn mindmapping applicaties en wiki’s.

Ook conventionele tekstverwerkers zoals Microsoft Word hebben outliners aan boord. Het is dus geen curieuze software voor wetenschappers, iedere computer gebruiker kan er van profiteren.

Outliners zijn beschikbaar als losstaande software, online op het web of zitten als onderdeel verwerkt van andere software. Een Nederlandse vertaling van de term lijkt niet goed mogelijk.

Hieronder tref je een klein overzicht van enkele veelgebruikte tools in willekeurige volgorde, opgedeeld in de 3 categorieën losstaand, web, ingebouwd. Met nadruk is het geen uitputtend overzicht of aanbeveling van de beste software die er beschikbaar is. Het is bedoeld als appetizer om je interesse in outliners aan te wakkeren, zoals de lezersvraag bij mij in ieder geval deed!

Wie verder de diepte in wil verwijs ik naar de wikipedia pagina over outliners, waar je een overzicht vindt van tientallen outliners voor zowel Mac, Windows als Linux.

 

LOSSTAANDE OUTLINER SOFTWARE

  • Scrivener (Windows/Mac, betaald) – software om te schrijven en organiseren, speciaal gemaakt voor schrijvers als alternatief voor Microsoft Word, waar niet iedereen van gecharmeerd is. Een van de vele mogelijkheden is het maken van snapshots van je manuscript waardoor je snel naar eerdere versie terug kunt keren. Daarnaast kun je kant en klare ebooks en print-ready versies van je document maken. Scrivener heeft verschillende weergave mogelijkheden waar je snel tussen kunt wisselen: een prikbord waar je notities overzichtelijk op kunt plaatsen, een hiërarchisch overzicht met mappen waar je je notities (waaronder onderzoeksmateriaal) in plaatst, en een krachtige tekst editor. Van oorsprong Mac software, tegenwoordig ook beschikbaar voor Windows.
  • OmniOutliner (Mac, betaald) – Van de makers van het onvolprezen OmniFocus (interne link). OmniOutliner is software voor de Mac met meer mogelijkheden dan alleen outlinen. Je kunt werken met afvinklijsten waar je TODO’s rond je document bijhoudt, en daar bijvoorbeeld vervaldagen aan toekennen.
  • KeyNote (Windows, freeware) – Niet te verwarren met de gelijknamige presentatie software. Zelf heb ik hier – voor mijn ontdekking van Evernote  jaren terug – een hele tijd met veel plezier mee gewerkt. In éém overzicht werk je met tabbladen, waarbinnen via een uitgebreide hiërarchische structuur informatie kan worden opgeslagen. De text editor heeft krachtige lay-out mogelijkheden, tekst is via encryptie te beschermen, er is een uitgebreide import/export functie. Over het geheel genomen een van de meest configureerbare en flexibele stukken software die ik ken. Nadeel: Keynote is nog te downloaden en gebruiken, wordt alleen niet meer onderhouden. Op de website wordt wel verwezen naar een geforkt project, daar heb ik echter niet verder naar gekeken.
  • Foldingtext (Mac, betaald) – basale outliner gebaseerd op platte tekst waar je een eenvoudige structuur in kunt aanbrengen. Deze outliner wordt met name genoemd vanwege de mogelijkheid om met Markdown te kunnen opmaken. Dit is een manier om teksten op een gestandaardiseerde en gestructureerde manier op te maken, waarna je het resultaat in alle gewenste formaten kunt exporteren. Enorm handig wanneer je opgemaakte teksten op verschillende plaatsen wilt publiceren.
  • Org-Mode (Windows/Mac/Linux freeware) – dit is een tool die je volledig via Emacs in een soort commandline bedient. Wie dat aanspreekt zal meteen doorklikken naar de website; wie nu ‘Emacs, commandline?’ kan daar beter wegblijven.
  • Microsoft OneNote (Windows, betaald) – de informatie manager van Microsoft. Ben je gewend te werken met Microsoft Office dan is OneNote eenvoudig in gebruik te nemen.

OUTLINERS OP HET WEB

  • Oak outliner (gratis) – De eerste indruk is die van een heel eenvoudige text editor met weinig mogelijkheden. Kijk je wat verder in de online helpfunctie dan vind je toch een redelijk krachtige instructieset. Deze tool is van de makers van bovengenoemd FoldingText en de interfaces lijken dan ook op elkaar, plus ook Oak heeft de mogelijkheid in Markdown op te maken.
  • Fargo (gratis) – online text editor met outline mogelijkheden van Dave Winer, de ‘uitvinder’ van RSS. Fargo is direct gekoppeld aan Dropbox waardoor het alleen voor gebruikers van die software nuttig is. Groot voordeel is wel dat al je outlines gesynchroniseerd worden over al je apparaten.

OUTLINERS INGEBOUWD IN ANDERE SOFTWARE

  • Evernote (basisversie gratis) – De structuur binnen Evernote wordt grotendeels bepaald door de mogelijkheid om notities in notitieboeken op te slaan en het  gebruik van labels die je aan losse notitie kunt toekennen. Deze beide mechanismen kunnen in een boomstructuur getoond worden
  • Microsoft Word (Windows/Mac, betaald) – je kunt een tekst schrijven en achteraf een hoofdstuk indeling toekennen. Ook kun je het proces omdraaien en beginnen met de hoofdindeling. Kies daarvoor de weergave modus ‘outline’ (‘overzicht’ in de Nederlandstalige versie) in plaats van ‘normal’. Je maakt in deze weergave eerst je hoofdindeling, en schrijf daarna je tekst. Je kunt tijdens het schrijven die weergave eenvoudig open en dicht klappen (UPDATE: vanuit de opmerkingen hieronder de aanvulling dat je in Word ook via het Navigatie Venster (Navigation Pane) kunt werken – in versies voor Word 2010 de Document Map genoemd.  Je vindt deze optie in het menu View en krijgt daarmee in de linkermarge de outline van je document te zien. Met deze optie is het eenvoudiger snel door de complete tekst te navigeren.

CONCLUSIE

Voor huis, tuin- en keuken gebruik zijn er prima gratis outliners beschikbaar. Wil je meer mogelijkheden, bijvoorbeeld geavanceerde manieren om je boek te schrijven, dan is er voor een paar tientjes meer dan voldoende software beschikbaar.

Persoonlijke conclusie: ik gebruik zelf – nog – geen ‘echte’ outliner. Voor mij heeft Evernote genoeg mogelijkheden aan boord, en de eenvoudiger outliners zijn te eenvoudig naar mijn smaak en voegen niets toe aan mijn huidige werkwijze. Wel ga ik proberen of Scrivener mij gaat helpen nu eindelijk mijn boek geschreven te krijgen ;-)


Oproep – gebruik jij een Outliner, of ga je daar nu mee aan de slag? Deel je ervaringen hieronder!


PROFESSIONAL OF TEAMLEIDER: heb jij -of heeft je team- het veel te druk en wil je minimaal 1 uur per persoon per dag vrijspelen?
Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.

Dromen in code – nerds op zoek naar de ultieme software

Deel 2 van een tweeluik. Deel 1 vind je hier.

Pas kreeg ik een vraag van Lex. Lex vraagt zich af waarom er nog steeds niet 1 stuk software is waar je letterlijk alles in kwijt kunt en dan ook snel terug kunt vinden: contacten, projecten, informatie, bestanden, communicatie, acties. Vorige week kon je zijn vraag en mijn eerste antwoord lezen in deze zoektocht naar de ultieme software. Vandaag het slot van dit tweeluik, waarin ik je vertel over een spannend boek – spannend voor nerds dan ;-) Het boek doet verslag van een heldhaftige poging de ultieme persoonlijke informatie manager (PIM) te ontwikkelen, inclusief alle ups en vele downs.

 

PROJECT CHANDLER – DROMEN IN CODE

Nerd alert! Er is wel degelijk een groep mensen die geprobeerd heeft zo’n universeel stuk software te bouwen. Mitch Kapor – mede-oprichter van Lotus en degene die in de jaren-80 een van de eerste spreadsheet programma’s ontwikkelde, Lotus-123. In software-land geniet hij voor die prestatie behoorlijke bekendheid. Misschien heb je zelfs nog met Lotus gewerkt… Veel minder bekend is een recenter project van hem genaamd Chandler op Wikipedia. Het is de ultieme poging een allesomvattend stuk software te bouwen dat als echte zogenaamde PIM, een Persoonlijke Informatie Manager, kan fungeren. De zoektocht naar die ultieme PIM, met alle vallen en opstaan die bij zo’n project horen zijn beschreven in het boek Dreaming in Code. De subtitel zegt – zoals alleen Amerikanen kunnen bedenken – alles “Two Dozen Programmers, Three Years, 4,732 Bugs, And One Quest For Transcendent Software“. Ik heb het boek een paar jaar terug geleze n. Je hoeft geen programmeur te zijn alles te kunnen volgen, al vliegen de programmeertalen, software ontwikkel processen en bugs – heel veel bugs – je om de oren. Vooral is het een geweldige en onderhoudende beschrijving van wat bijna de spreekwoordelijke queste naar de heilige graal is geworden.

Tijdens het lezen van het boek (dus alweer een paar jaar terug) heb ik persoonlijk dat Chandler geïnstalleerd en getest. Het werkt, zeker. Wel crasht de software regelmatig en is het bij lange na niet volledig. Dat zal vandaag de dag nog steeds het geval zijn, de ontwikkeling ligt namelijk ook al enkele jaren stil. Als concept is het wel super boeiend om te zien hoe de ontwikkelaars alle vragen rondom zulke software proberen op te lossen. Voor professioneel gebruik kan ik het je echter niet aanraden. Wachten op een stabiele versie ook niet ..er lijkt geen ontwikkeling meer in het project te zitten.

 

CONCLUSIE: EVERNOTE, E-MAIL EN ACTIESYSTEEM ZIJN BEST OF BOTH WORLDS

Vanuit de vraag van Lex laat dit alles vooral zien hoe enorm complex zulke software is. Microsoft is het met Outlook niet gelukt en ook deze groep zeer ervaren ontwikkelaars komen de wereld aan praktische en theoretische uitdagingen tegen.

In dit tweeluik (deel 1 hier) kwam aan de orde of de ultieme software waarmee je je projecten, acties en informatie kunt beheren al bestaat. Het antwoord is een overtuigend “voorlopig nog niet”. Voorlopig kun je je prima behelpen met de trits e-mail + actiesysteem + Evernote. En het terugvind-systeem van je besturingssysteem (zowel van Windows vanaf versie 7 als Mac) helpt je alle gegevens en bestanden snel terug te vinden.

Hierbij is het wel van belang dat je over alle systemen heen een consequente naamgeving gebruikt voor je projecten. Wanneer je de projectnaam – of persoonsnaam of andere belangrijke indicator – gebruikt in zowel Evernote, bestanden én je actiesysteem dan vind je alles wat je nodig hebt snel terug. En daar gaat het toch om?

Nog altijd is e-mail vooral de plek waar informatie ons werkzame leven binnenkomt, een goede TODO-manager  de plek waar de planning plaatsvindt, en Evernote het ideale archief. Voor mij is deze combinatie een prima alternatief om mee te leven tot de droom van Mitch Kapor werkelijkheid wordt. Verder zoeken naar de ultieme software is een leuke zondagmiddag besteding maar kost je vooral tijd en zal geen resultaat opleveren – deze post wordt bijgewerkt zodra dat het geval is ;-)

Een boeiend onderwerp met vele aspecten. Graag hoor ik jouw visie. Deel je die hieronder?

Grip op je informatie ..of verdrink je erin?

“We are drowning in information, while starving for wisdom” zei E. O. Wilson, entomoloog ofwel insectendeskundige. “De toekomst is aan de synthetiseerders”, voegde hij daar nog aan toe (in ’t Engels, dat wel). Waarmee hij bedoelt diegenen die de juiste informatie op het juiste moment bij elkaar brengen en door slim denkwerk daarmee belangrijke besluiten kunnen nemen.

Lees die laatste regel nog eens, eigenlijk de hele strekking van dit artikel…

Lees nu verder voor mijn versie ;-)

Dagelijks komt informatie op ons af, in grotere hoeveelheden dan ooit. Dat zal geen verrassing voor je zijn. Deze entomoloog zag het al vroeg. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar zag deze spreuk op de muur in de hoofdbibliotheek van de Universiteit Leiden – ja ik laat me graag inspireren door nieuwe omgevingen… Een snelle zoekactie leidde direct naar bovenstaande Wikipedia pagina. Over grip op mijn informatie gesproken: het voordeel van internet is dat alles direct onder handbereik is. Het nadeel is dat het internet vervolgens veel, zo niet alles, weet over wat we online uitvoeren. En dat het internet onze online ervaring als reactie daarop weer verandert. Huh? Ja, de Facebooks en Googles van deze wereld hebben meer ‘grip op onze informatie’ dan je misschien dacht. Bekijk Eli Pariser’s TED Talk of lees het informatieve (geen grap) boek Infominderen er maar op na – of mijn review van Infominderen).

De vraag is of je wel de juiste informatie tot je aan het nemen bent. In het geval van Facebook ben jij niet degene die bepaalt wat je ziet. Ja, je hebt je lijst van volgers. Ja, je hebt een hoop pagina’s geliked. En toch zie je lang niet alle updates van je vrienden. Wist je dat? Facebook bepaalt zelfs welke jij wel en welke je niet ziet. Jouw gedrag bepaalt vervolgens mede welke berichten je ziet. Klik je niet vaak door op de berichten van een vriend, dan worden zijn toekomstige berichten weggefilterd. Terwijl je ze misschien wel wilt zien! En wie weet filteren ze wel heel handig de berichten met de naam van hun concurrenten weg. We weten nauwelijks wat er achter de schermen gebeurt. Het gaat er om: vertrouw je erop dat Facebook je laat zien wat je wilt? Wel kun je voor een deel invloed uitoefenen op wat je op Facebook ziet: op de profielpagina van je vrienden vind je onder de knop ‘vrienden’ de instellingen. Maar nogmaals: WAT is dan het meest belangrijk? Heb ik nooit begrepen, die instelling. En we hebben het nog niet eens gehad over bedrijfspagina’s. Die zie je nog veel minder vaak langskomen in je tijdlijn dan berichten van vrienden. Als bedrijf kun je namelijk door te betalen er voor zorgen dat je berichten bij een grotere groep onder de aandacht komen. Eigenlijk bepaalt Facebook met een waanzinnig ingewikkeld computerprogramma dat ook nog eens door financiële motieven ingegeven is, wat jij precies ziet.

Dit hoeft allemaal geen probleem te zijn trouwens. Wat betreft het betalen voor bedrijfsinformatie: het is een business model. Zolang jij je realiseert dat er achter de schermen van alles gebeurt en je dit prima vindt is er niets aan de hand. Het biedt ook grote voordelen, deze filter bubble.

Of je besluit juist dat er teveel nadelen aan kleven en trekt de stekker uit Facebook (ik heb dat nog niet gedaan, maar zit me dat wel sterk af te vragen…zal ik wel, niet. Wat vind jij?), of gaat DuckDuckGo gebruiken, de cookievrije anonieme zoekmachine die privacy serieus neemt. Ik hou me – met de mogelijke nadelen – trouwens vooralsnog gewoon bij Google.

De kern is je bewust te zijn van wat er in jouw persoonlijke online bubbel gebeurt, zodat je niet verdrinkt in alle informatie. Volgens mij betekent dat een paar ferme besluiten nemen:

  • bepaal wat je wel en vooral wat je niet onder ogen wilt krijgen, en op welke platformen je actief bent. Waar steek jij je beperkte tijd in? Wees daarin rigoureus!
  • gebruik de juiste informatiefilters. Daar valt een hoop over te zeggen. Voor een eerste kennismaking check tijdwinst met slimme filters op je informatiestromen, wat achtergrond over Twitter filters, hoe je je RSS feeds bedwingt, en tenslotte over filters (a.k.a. regels) in Outlook
  • verdiep je in de principes achter de overvloedige beschikbaarheid op het internet. Volg de aan het begin van het artikel genoemde weblinks voor een kennismaking

Terugkerend naar de quote aan het begin: zie het als het verschil tussen een reddingsboei en een zeewaardig schip. Wanneer je verdrinkt ben je al erg geholpen met een reddingsboei. Maar je bent nog niet gered, hooguit houd je het een stuk langer uit. Wat je nodig hebt is een schip dat bestand is tegen de informatiestromen die om ons heen woeden. Het schip is jouw persoonlijke informatiestrategie. Zonder dat ga je kopje onder in de informatie maatschappij.

Op deze manier ben je hard op weg naar een goede grip op je informatiestromen. Je duikt hiermee trouwens ook meteen diep in 1 van mijn 5 sleutels voor overzicht en rust in je werk. Wanneer je meester bent over alle 5 sleutels weet je zeker dat je je met de juiste dingen bezighoudt in je werk. Hierdoor krijgt wat je doet meer impact en zul je meer plezier in je werk hebben. Meer weten? Check.


PROFESSIONAL OF TEAMLEIDER: heb jij -of heeft je team- het veel te druk en wil je minimaal 1 uur per persoon per dag vrijspelen?
Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.

 Heb jij een strategie om je informatiestromen in bedwang te houden? Een geheime tip? Deel! Hieronder. Thanks!

Heb jij last van FOMO, het Bang-Iets-Te-Missen syndroom?

De schaduwzijde van alle informatie overal toegankelijk

Veel jongeren zitten de hele dag op hun telefoon te turen en springen bij iedere pling blij op. Ha, een bericht! Veel ouderen ook trouwens. Deze angst om iets te missen wordt in het Engels Fear Of Missing Out ofwel FOMO genoemd. Ook wel omschreven als “het verlangen om continue verbonden te zijn met wat anderen aan het doen zijn” is dit een bijkomstigheid van het informatie tijdperk. Recent onderzoek lijkt* er op te wijzen dat dit gedrag met problemen gepaard kan gaan. Alles overal en altijd bereikbaar zijn lijkt zo behalve de overduidelijke voordelen dus een forse schaduwzijde te hebben. Met zijn allen hebben we een ongekende nieuwshonger ontwikkeld die in veel gevallen doorevolueert tot een verslaving. In ieder geval kan zulke sterke betrokkenheid op anderen tot gevolg hebben dat niet meer waarderen wat we zélf eigenlijk leuk vinden.


PROFESSIONAL OF TEAMLEIDER: heb jij -of heeft je team- het veel te druk en wil je minimaal 1 uur per persoon per dag vrijspelen?
Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.

FOMO – FOR REAL?

“Nee joh, zo’n vaart loopt het niet” zeg je? En waarom vind jij dat je de hele dag door die eindeloos rinkelende telefoon direct moet opnemen?  Letterlijk iedere e-mail direct moet lezen zodra dat bericht binnenkomt? Je werkt toch niet op een helpdesk? Wel? Zo ja, dan ben je geëxcuseerd (succes met deze intensieve baan…). In bijna alle andere gevallen denk je beter nog eens na. Is die extreem servicegerichte houding de kern van je werk, OK. Voor de rest van ons geldt dat we wel open moeten staan voor anderen, allen niet stante pede en op ieder moment. We hebben een eigen agenda en actielijst die ook uitgevoerd moeten worden. En hoe vaak laten we die agenda toch door anderen bepalen? Want dat is wat er meestal gebeurt wanneer je direct reageert op e-mails en telefoontjes. Twee à 3 keer per dag je mail, Twitter, Facebook, Plus, LinkedIn en Pinterest checken en in je voicemailbericht aangeven dat in absolute nood een SMS gestuurd moet voldoende zijn toch? Zou zeggen dat de 80/20 regel van Pareto daarmee ruimschoots gehaald wordt. Ver genoeg om in bijna alle gevallen nog prima servicegericht te zijn. In de gevallen waarin dat niet zo lijkt ligt het probleem overigens vaak bij de ander. Die zijn of haar best doet het eigen probleem over de heg te gooien. Kwadrant-3 werk noem je dat ook wel. Ben jij iemand die snel ja-zegt dan herken je dit als ontvanger van die fijne klussen vast en zeker.

Herken je meerdere van de volgende symptomen dan zit je wat mij betreft in de gevarenzone:

  • Eindeloos TV kijken zonder doel
  • De hele dag je e-mail openhouden en nieuwe mail direct lezen
  • Altijd je telefoon opnemen (wanneer dat ding meer dan 5 keer per dag overgaat)
  • Eindeloos surfen onder het mom van “research” – guilty as charged overigens ;-)
  • Voortdurend dingetjes en klusjes doen terwijl je eigenlijk dat Rapport af moet maken of het Project in gang moet zetten

Zorg voor een goed overzicht van al je huidige projecten. Van daaruit bepaal je wat je vandaag en de rest van deze week echt gaat doen. En dat doen krijg je alleen goed voor elkaar zonder rinkelende telefoons en blievende iPads. Zet dus alle notificaties uit. Laat je niet onderbreken wanneer je gefocust bent op je werk. Dat werk is tenslotte al complex genoeg.

Last van FOMO? Heb jij het overwonnen? Voeg hieronder eenvoudig jouw bijdrage in de conversatie toe!

* lijkt. Er is dus nog geen uitgebreid wetenschappelijk onderzoek gedaan waardoor dit geen vaststaand feit is. De vraag staat nog altijd open of onze hersenen zich aanpassen aan ons informatiegedrag en er dus niet zoveel aan de hand is. Of dat dat niet het geval is en we op een groot probleem afstevenen. Kwestie van oorzaak en gevolg. Wel belangrijk te melden zodat ik niet van het strooien met pseudowetenschappelijke feiten beticht word ;-)