Vroeger werkten onze voorouders voor het geld, en dat was dat. Konden wij in een tijdmachine stappen en hen vragen naar hun balans tussen werk en prive dan hadden ze ons waarschijnlijk hartelijk uitgelachen. Man, blij dat ik weer thuis ben, aardappelen eten, slapen en morgen om 4 uur weer op. Inmiddels zijn onze werkuren verschoven van 5-9 naar 9-5 en verwachten we er wel iets meer van. We zijn flink op Maslow’s beroemde piramide gestegen en willen behalve geld ook graag een stuk voldoening uit het werk halen.

DE MUUR NEERHALEN..?

 Toch spreek ik vaak mensen die het liefst een hele dikke grens trekken tussen dat vermaledijde werk en hun privé leven. Weet niet hoe jij dat ervaart, maar deze mensen vinden dat thuis=thuis en werk=werk en in beide situaties zijn ze vaak hele andere mensen. Ondertussen zijn dit wel de fundamentele plekken waar je leven zich afspeelt. Je niet goed voelen in de ene rol heeft zonder meer gevolgen voor de andere: een slechte dag op kantoor en je moet een hele sterke vent (m/v) zijn wil je niet iets van die rotdag meenemen naar huis (gezellige maaltijd gehad gisteravond?). Een mooie gebeurtenis thuis, bijvoorbeeld een nieuwe relatie en/of je huis zojuist verkocht, en zeker weten dat je op je werk ook beter in je vel zit. (NIET) ALLEEN OP KANTOOR Veel mensen hebben het idee dat effectief werken vooral in de zakelijke setting geldt: je e-mail onder controle houden, slimme samenwerkingsomgevingen leren kennen, korter vergaderen. Volgens mij is echt niets minder waar. Een rol die je in de thuissituatie vervult – thuisvader/moeder, voetbalcoach bij de D-tjes, penningmeester bij de vrijwilligersorganisatie – kan minstens zo complex zijn als een intensieve kantoorbaan, of elke andere baan waarbij je hersenen uitgedaagd worden. Het heeft daarom iets kunstmatigs om de grens tussen ons werk en ons thuis zo strak gescheiden te houden. Zeker sinds ik Zelfstandig Professional ben (ZP’er en geen ZZP’er, dank u wel) thuis- en op onregelmatige tijden werk, realiseer ik mij hoe fijn het juist is, die vrijheid te werken en leven wanneer en waar ik wil of wanneer het uitkomt. Goed, dat is natuurlijk niet het hele verhaal; uiteindelijk is een gemotiveerde instelling wel van belang. Want die vrijheid heeft ook zo z’n verleidelijke kanten. Het is belangrijk jezelf elke dag er weer toe te kunnen zetten aan de gang te gaan. En als buiten de zon schijnt wil dat nog wel eens lastig zijn. Morgen is er tenslotte weer een dag. Dat is wel zo, maar die deadline leek eerst nog mijlenver weg en staat nu opeens al vlak voor de deur! Motivatie en discipline dus.

DISCIPLINE (BRR, SAAI..)

Gelukkig is zelfdiscipline een eigenschap die je jezelf prima kunt aanleren ;-) Bijvoorbeeld via een 30-dagen uitdaging die je tegenwoordig veel tegenkomt. De theorie is dat als je 30 dagen lang consequent volhard in een nieuwe gewoonte, dat die daarna vanzelf in je hoofd zit en je er onbewust mee doorgaat. Terug naar de zelfdiscipline: daarmee kun je jezelf ertoe zetten te werken wanneer dat nodig is. Bij mij werkt het tenminste zo. Zelf merk ik dat het ’t fijnst werkt om gefocust en gedurende korte tijd (soms slechts 20 minuten, gebruik de eierwekker!) aan steeds andere projecten te werken. Het voordeel is dan dat je elke dag met meerdere dingen vooruitkomt. Urenlang zitten staren naar een scherm en op inspiratie wachten werkt voor mij niet. Kort en vaak daarentegen dus veel beter: denk dat dat komt omdat je tussendoor alles lekker loslaat en in je brein ondertussen het denkproces onbewust wel doorgaat.

AL HET OUDE IS WEER NIEUW

Hierover nadenkend kwam ik er trouwens achter dat er een naam is voor deze manier van werken: de Swiss Cheese Method. Alan Lakein schreef er (in 1973!) een timemanagement boek avant la lettre over genaamd “How to Get Control of Your Time and Your Life” (Amazon link, affiliate-vrij). Wellicht dat ik die nog eens ga aanschaffen, ben wel heel benieuwd naar een bijna 40 jaar oud boek met dergelijke bruikbare principes. De inhoudsopgave en eerste bladzijden die je via de link kunt inzien zijn in ieder geval veelbelovend – mits je de timemanagement vakliteratuur graag bijhoudt ;-)

CONCLUSIE

 Mij conclusie is dat je met het krampachtig in stand houden van die dekselse werk-privé balans niets opschiet, je je zelfs in de eigen privévoet kunt schieten.Zorg eerst maar een dat de basis op orde is, de randvoorwaarden die je nodig hebt om überhaupt aan werken toe te komen. Wel is het zaak goede afspraken te maken, ook thuis. Voelt je partner (of je kids) zich eigenlijk OK bij de keuzes die jij hierin maakt, en hoe is dat andersom? Laat daarbij je buikgevoel meespelen: niet krampachtig rondkijken naar valkuilen en problemen – wanneer je eerlijk tegenover jezelf bent weet je heus wel of je goed bezig bent. Maar buiten die goede afspraken thuis die vanzelfsprekend zouden moeten zijn, gaat het erom eerlijk te zijn tegenover jezelf. Ken uzelve, stond niet voor niets boven de ingang van het orakel van Delphi.

PROFESSIONAL OF TEAMLEIDER: heb jij -of heeft je team- het veel te druk en wil je minimaal 1 uur per persoon per dag vrijspelen?
Via de artikelen op mijn website lees je al heel veel over wat je zelf kunt doen. Wil je een stap verder dan is ondersteuning vanuit een degelijke basis belangrijk. Ik kan vanuit jarenlange ervaring als trainer/coach die basis bieden. Lees meer over mij, Arjan Zuidhof, kijk wat klanten over mij zeggen, blijf op de hoogte via de mail updates. Of kijk hoe ik jou en je team kan begeleiden.